Sara James: "Przez dotyk się komunikuję – jest moim językiem ciała. Uważam, że ma bardzo piękną moc zbliżania." [WYWIAD]

Słuch Jestem artystką. Tworzę muzykę i przez nią odbieram świat. Do tego się urodziłam i po to żyję. Słucham muzyki, gdy jestem w podróży, w domu, gdy gotuję, sprzątam. Bez niej czuję się bardzo niezręcznie. Inspirują mnie dźwięki miasta: odgłosy ulicy, maszyn, ale też natury. Dopiero od niedawna zaczęłam doceniać ciszę i spokój. Ale na razie bardzo potrzebuję ludzi, dźwięków i muzyki wokół siebie.

Wzrok Jestem marzycielką. Wiele rzeczy romantyzuję i wizualizuję różne sytuacje, wyobrażam sobie różne scenariusze, które mogłyby się wydarzyć. Często się w tym zatracam. To chyba cecha artystycznych dusz. Najpierw widzę jakiś obraz w głowie, który zmienia się w dźwięki i piosenki. Najpiękniejszy widok w pamięci? Pierwsza podróż do Los Angeles – wszystko tam było tak idealne: światło, zieleń palm, chmury na jaskrawobłękitnym niebie.

Smak Kocham jeść i próbować nowych rzeczy. Dzięki temu, że dużo podróżuję, mogę poznawać mnóstwo smaków. Moim comfort food jest nigeryjska kuchnia – przypomina mi rodzinny dom i jego ciepło. Gdy tylko poczuję jej zapach, wracam w czasie do dzieciństwa. Słodkie fu fu, zupa egusi, smażony ryż z aromatycznymi przyprawami…

Zapach Bardzo przywiązuję się do zapachu. Potrafię nie pamiętać twarzy, a poznać kogoś po tym, jak pachnie. Tworzę sobie mapy wspomnień z zapachów. Niedawno natknęłam się gdzieś na perfumy, podobne do tych, które używała moja babcia. Zrobiło mi się od razu cieplej na sercu, poczułam bezpieczeństwo, bo ona była i jest moim dobrym aniołem. Osobiście uwielbiam słodkie perfumy. Wanilia, karmel – to cała ja!

Intuicja Jest dla mnie bardzo ważna – zwłaszcza w pracy. W tej branży ludzie często nie mają dobrych zamiarów i są interesowni, więc dobra intuicja może ustrzec przed dużym zawodem. Ja na szczęście od urodzenia miałam dobrą intuicję i czułam, czy ktoś jest dobry czy chce mi zrobić krzywdę czy jest wobec mnie szczery.

Dotyk Jestem przytulasem. Przez dotyk się komunikuję – jest moim językiem ciała. Uważam, że ma bardzo piękną moc zbliżania. Trzeba respektować dotyk i mieć świadomość, że nie każdy go lubi, nie każdy chce być dotykany. Przez ten zmysł bardzo wiele możemy się nauczyć np. tego, że czasem nawet nie potrzeba rozmowy, wystarczy, że kogoś przytulisz.