Najlepiej ubrani 2013

Magdalena Cielecka, aktorka
Jestem konsekwentna, mój styl przez lata zmienił się nieznacznie. Cieszy mnie, że jestem uważana za dobrze ubraną, bo to dowodzi, że w cenie jest autentyzm. Ubieram się sama. Na gale zdarza mi się pożyczyć sukienki od Gosi Baczyńskiej, ale już na premiery wkładam własne ubrania. Staję przed szafą na dwie godziny przed wyjściem i kombinuję. Zasady stylu wpajała mi mama. Każda rzecz miała w naszym domu długie życie. Była obcinana, farbowana, przeszywana. Teraz też znajduję coraz to nowsze zastosowanie dla ulubionych ubrań. Długa spódnica staje się mini, z marynarki powstaje kamizelka. Wymieniam się też ciuchami z przyjaciółkami i rodziną.

Robert Kupisz, projektant
Jestem estetą, zodiakalną Wagą. Wychowałem się w Gackach, małej osadzie robotniczej. Od dzieciństwa rozwijałem swoje zdolności artystyczne na zajęciach plastycznych, muzycznych, tanecznych. Podglądałem artystów, a moja wyobraźnia ciągle pracowała. W liceum plastycznym chciałem się wyróżnić i często przesadzałem ze stylizacjami, co powodowało, że musiałem ratować się ucieczką przed mniej tolerancyjnymi kolegami. Teraz unikam przesady. Wolę być ubrany niż przebrany, bo pogodziłem się z sobą. Akceptacja siebie pomogła mi odnaleźć własny styl i stworzyć markę, która odzwierciedla mój gust. Stale noszę ubrania ze swoich kolekcji. Mam słabość do białych T-shirtów, dobrych dżinsów i sportowych butów. Moje codzienne stylizacje muszą pasować do rolek, na których dojeżdżam do pracy.

Małgośka Szumowska, reżyserka
Ubieram się dla siebie, a nie dla mężczyzn. Nigdy nie lubiłam podkreślania kobiecych walorów, bo seksapil to osobowość, a nie szpilki. Zmysłowa może być kobieta w dżinsach i swetrze. Drogie ciuchy mi nie imponują, lubię jakość w dobrej cenie. W szmateksie w Ełku znalazłam marynarkę Chanel z lat 80. i lewisy, a w komisie Perpetuum Mobile na Mokotowie płaszcz Jil Sander, który wygląda jak szkolny chałat. Jeśli ktoś musi wydać kupę kasy, żeby wyglądać dobrze, to nie ma własnego stylu. Naturalność jest najważniejsza. Makijaż i włosy farbowane na sztuczny kolor to kamuflaż. Nonszalancja oznacza dla mnie wewnętrzną siłę.

Joanna Horodyńska, stylistka
Kręci mnie moja grzywka. Dzięki niej zmieniłam styl. Odkryłam luz w wyrażaniu własnego zdania i kreowaniu wizerunku. Eksperymentuję z mrocznym grunge’em rodem z lat 90. Już nie muszę być piękna ani świetlista. Moda to wielka niewiadoma, nie wiem, do czego mnie zaprowadzi. Sama siebie zaskakuję. W mężczyznach podoba mi się męskość, energia, siła.

Grażyna Torbicka, dziennikarka
Jeśli w jakimś stroju czuję się dobrze, to mi nie przeszkadza, że pojawię się w nim kilka razy. Ostatnio bardzo lubię styl sportowy. Trampki na koturnie wynalezione zostały chyba dla mnie! Dzięki nim szpilki, które uwielbiam, mogę nosić tylko na wyjątkowe okazje. Najtrafniejszą wskazówkę co do ubioru usłyszałam od mamy: dobre buty, piękne włosy i kobieta jest gotowa do wyjścia. Pierwszy raz na scenie pojawiałam się jako gospodyni wieczoru na festiwalu w Sopocie i byłam w mini z czerwonego dżerseju. Tę sukienkę zaprojektowała dla mnie wspaniała Magda Ignar z Mody Polskiej.

Filip Bobek, aktor
Esencja stylu: Anna dello Russo powiedziała kiedyś, że idealne ubranie to takie, w którym nie jest wygodnie, za to wygląda się w nim idealnie, staje się drugą skórą. Coś w tym jest. Elegancja czy luz? Można to pogodzić. Czasem dobrze skrojony garnitur w nudnym kolorze podkręcą kolorowe skarpetki albo poszetka. Szukam klimatu, a nie marek. Podoba mi się styl z prywatnych zdjęć Paula Newmana i Steve’a McQueena.

Katarzyna Sokołowska, reżyserka i choreografka pokazów
W szafie najważniejszy jest porządek. Pierwsza ważna rzecz: wieczorowa suknia mojej mamy. Miała głęboki dekolt na plecach, a ja wypieki na policzkach, gdy ją wkładała. Dziś cenię eklektyzm. Ostatnio kupiłam płaszcz MMC, torebkę Marni, pierścionek Minty Dot. Pewniaki na co dzień: Szpilki i... uśmiech. Ikona stylu: Tilda Swinton. Ma klasę i osobowość.

Hubert Urbański, prezenter telewizyjny
Nie habilituję się ze stylu. Jak słyszę, że mam dobry gust, to przytakuję. Wyczucie przychodzi z wiekiem. Dla mnie powściągliwość to podstawa w modzie. Jestem wrogiem ubrań, które krzyczą, ile kosztują. Zawsze lubiłem Kojaka. Chociaż chodził po rynsztokach, styl miał dopracowany w każdym calu. Lubię niestylowych abnegatów, którzy zakładają kraciastą koszulę, spodenki gimnastyczne i klapki pod prysznic. To oni są prawdziwymi hipsterami.

Mateusz Stankiewicz, fotograf
Klasyka podkreśla męskość. Ale bez osobowości ani rusz. Wszyscy powtarzali mi: „Przestań nosić te bojówki”. Przestałem. Ale jedną parę ciągle mam w szafie i wkładam na grzyby. Słucham rad osoby najczęściej narażonej na obcowanie z moim wyglądem, czyli swojej dziewczyny. Nie mogę obejść się bez T-shirtu i kurtki skórzanej. Chciałbym mieć smoking od Diora.

Monika Brodka, wokalistka
Moja złota zasada stylu? Ubierać się bez przesadnej napinki. Na szafę zamieniłabym się ze Sławkiem Blaszewskim. Od roku noszę jego melonik, który już dawno powinnam zwrócić, ale ciężko mi się z nim rozstać. Na mój styl najbardziej wpłynęła Vasina, moja stylistka, z którą współpracuję od wielu lat. Ulubiony projektant: Bernhard Willhelm. To absolutny wizjoner i szarlatan mody. Polecam album ze zdjęciami jego i Jutty Kraus. To kopalnia inspiracji. Trend na zimę: czapka, szalik, rękawiczki.

Anja Rubik, modelka
Najważniejsze w szafie: biały T-shirt, kożuch Fendi. Zamieniłabym się na szafę z Phoebe Philo. Jestem wierna luksusowej klasyce z elementem zbuntowanego punka. Trend na jesień: muszkieterki. Ulubiony projektant: Anthony Vaccarello. Najważniejsza rada, którą usłyszałaś od mamy: bądź sobą, nigdy się nie naginaj, walcz o siebie. Najlepiej ubrana kobieta świata: Kate Moss. Moje reguły stylu: noś skórę latem i biel zimą. I pamiętaj złotą zasadę: czerń jest niezawodna!
TEKST Anna Konieczyńska
ZDJĘCIA Maciej Landsberg
Makijaż i włosy (Sylwia Rakowska (hubert Urbański, Grażyna torbicka), Zosia Krasuska-Kopyt/Laf-am (pozostali bohaterowie bez Moniki Brodki i Anji Rubik)
Produkcja Magda Gołdanowska
Asystent produkcji Kaśka Dubińska