Reklama

W tym artykule:

  1. Elżbieta Bowes-Lyon: arystokratka z licznej rodziny
  2. Elżbieta Bowes-Lyon: odrzucane oświadczyny i niespodziewany awans na … królową
  3. Elżbieta Bowes-Lyon: królowa, liderka, matka
  4. Królowa Matka: legenda, która przetrwała wieki
  5. Elżbieta Bowes-Lyon: królowa intrygantka
Reklama

Elżbieta Bowes-Lyon: arystokratka z licznej rodziny

Elżbieta urodziła się 4 sierpnia 1900 roku w arystokratycznej rodzinie Bowes-Lyon, w malowniczym posiadłości w Szkocji. Była jedną z dziesięciorga rodzeństwa i czwartą córką Claude’a Bowes-Lyon, (14. hrabiego Strathmore i Kinghorne), i jego żony, Cecylii Cavendish-Bentinck.

Dzieciństwo Elżbiety przebiegało beztrosko. Edukacja domowa, rozwijanie zainteresowań i życie na dworze sprawiały, że Elżbieta zdobyła staranne wykształcenie i obycie. Zwłaszcza że często bywała na brytyjskim dworze, odwiedzając królewskich potomków: Mary, Edwarda i Alberta. Wtedy jeszcze nic nie zapowiadało, że w przyszłości to ona odegra znaczącą rolę w rodzinie królewskiej.

Spokojne życie Elżbiety przerwała I wojna światowa. Miała wtedy 14 lat i jak wszyscy zaangażowała się w pomoc. Doglądała rannych i chorych jako sanitariuszka w zamienionym na szpital zamku Glamis. W tym czasie na froncie walczyli jej bracia. Najstarszy, Fergus poległ na wojnie.

Elżbieta Bowes-Lyon: odrzucane oświadczyny i niespodziewany awans na … królową

Elżbieta często bywała na różnych wydarzeniach w towarzystwie Windsorów, którzy gościli w posiadłości rodziców Elżbiety. Ich relacje były na tyle bliskie, że kiedy księżniczka Maria wychodziła za mąż - Elżbieta została jedną z druhen. W tym czasie zainteresowaniem młodej dziewczyny cieszył się książę Edward. Niestety bez wzajemności. Za to wzdychał do niej najmłodszy syn króla Jerzego V, Albert. Kiedy za drugim razem Elżbieta nie przyjęła jego oświadczyn, książę Yorku udał się do matki i wyznał, że dziewczyna jest kobietą jego życia. Po rozmowie z królową Marią Elżbieta powiedziała “tak”. Ślub odbył się 26 kwietnia 1923 roku w Opactwie Westminsterskim. W 1926 roku na świat przyszła pierwsza córka pary Elżbieta, a cztery lata później Małgorzata.

Książę William i księżna Kate
Samir Hussein/WireImage

Po śmierci króla Jerzego V w styczniu 1936 r. na tronie zasiadł Edward. Przyjął tytuł Edwarda VIII. Nowy król za długo nie cieszył się panowaniem, ponieważ niespełna rok później abdykował, wybierając miłość do rozwódki Wallis Simpson. Po abdykacji brata, królem został Albert, który przyjął tytuł Jerzego VI. 12 maja 1937 Elżbieta oficjalnie została królową.

Elżbieta Bowes-Lyon: królowa, liderka, matka

Elżbieta szybko odnalazła się w nowej roli. Podczas II wojny światowej pokazała swoje prawdziwe oblicze nie tylko jako królowa, ale także liderka. Nie zgodziła się na ewakuację z dziećmi do Kanady. - “Moje dzieci nigdzie nie pojadą beze mnie. Ja nie opuszczę Króla, a Król nigdzie nie wyjedzie.”

Jej odwaga i obecność w Londynie, mimo bombardowań, były niezwykle inspirujące dla Brytyjczyków. Lojalność wobec narodu i niesłabnąca energia uczyniły ją symbolem odwagi i wytrwałości w trudnych czasach.

W 1947 roku królewska para odbyła długą podróż po Afryce Południowej, zaś na początku lat 50. u króla zdiagnozowano raka płuc i gardła. Choroba ograniczyła jego publiczną działalność. Jerzy VI zmarł w 1952 roku, a królową została jego najstarsza córka Elżbieta II.

Królowa Matka: legenda, która przetrwała wieki

Po śmierci męża Elżbieta otrzymała tytuł Her Majesty Queen Elizabeth The Queen Mother. Brytyjczycy nazywali ją po prostu Queen Mum (Królowa Matka).

Królowa Matka po śmierci Jerzego VI wycofała się z życia publicznego i wyjechała do Szkocji. Jednak rozmowa z premierem Winstonem Churchillem, który uważał ją za świetnego stratega, sprawiła, że wróciła do Londynu i kontynuowała obowiązki reprezentacyjne. Przez kolejne dekady kontynuowała aktywne życie publiczne, wspierając liczne organizacje charytatywne i uczestnicząc w wydarzeniach państwowych. Patronowała 350 organizacjom, pełniła liczne honorowe funkcje wojskowe w tym dowódcy sił kobiecych w armii, marynarce i lotnictwie.

Prywatnie Elżbieta Bowes-Lyon kolekcjonowała obrazy Moneta, była właścicielką wielu koni wyścigowych, jeździła na polowania. Wyremontowała zamek Castle Mey na wybrzeżu Szkocji, gdzie co roku spędzała trzy tygodnie wakacji. Z jej biografii dowiadujemy się, że Królowa Matka lubiła już od południa zażyć drinka, później wypić wino do obiadu, a przed snem szampana. Jej miłością były psy rasy corgi, z którymi chodziła na długie spacery.

Król Karol i Camilla Parker Bowles
Getty Images

Elżbieta Bowes-Lyon: królowa intrygantka

Królowa Matka znana była ze swoich intryg. Kiedy jej siostrzenice (Nerissa i Katherine), urodziły się z niepełnosprawnością i zostały zamknięte w zakładzie, nigdy ich nie odwiedziła i kłamała, że nie żyją. Nie pozwoliła księżniczce Małgorzacie na ślub z ukochanym pilotem Peterem Townsendem. Kiedy matka próbowała znaleźć dla niej odpowiednią partię, najmłodsza córka uciekała w zabawę i alkohol. Małgorzata wyszła za mąż za fotografa Antony’ego Amstronga-Jonesa.

Nie można nie wspomnieć również o konflikcie z Dianą. Na początku Diana mogła liczyć na wsparcie Królowej Matki. Elżbieta Bowes-Lyon z otwartymi ramionami przyjęła młodą dziewczynę do rodziny, widząc w niej świeży powiew, który mógłby ożywić instytucję monarchii. Podziwiała jej urok, wdzięk i sposób, w jaki zjednywała sobie ludzi. Napięcia pojawiły się, gdy małżeństwo Diany z księciem Karolem zaczęło się rozpadać. Elżbieta Bowes-Lyon była zwolenniczką zachowania wizerunku rodziny królewskiej za wszelką cenę, co oznaczało milczenie na temat wewnętrznych problemów. Z kolei Diana postanowiła opowiedzieć swoją historię światu, co wywołało falę kontrowersji. Elżbieta Bowes-Lyon miała trudności z zaakceptowaniem faktu, że Diana otwarcie mówiła o swoich uczuciach, problemach małżeńskich i relacjach z Karolem. Dla Królowej Matki było to złamanie etykiety i zdrada lojalności wobec rodziny królewskiej.

Reklama

Królowa Matka, zawsze uśmiechnięta, z wiecznie błękitnym kapeluszem na głowie, dożyła 101 lat. Zmarła w 30 marca 2002 roku, niecały miesiąc po Małgorzacie, pozostawiając po sobie niezatarte dziedzictwo jako symbol siły, optymizmu i królewskiej godności.

Reklama
Reklama
Reklama