To rola życia Vala Kilmera. Ten film to brawurowa biografia legendarnego muzyka
Film „The Doors” z 1991 roku w reżyserii Olivera Stone’a to opowieść o życiu Jima Morrisona – wokalisty i współzałożyciela amerykańskiego zespołu rockowego The Doors. Produkcja ukazuje drogę artysty od momentu założenia zespołu aż po jego śmierć w 1971 roku. W roli głównej wystąpił Val Kilmer.

Spis treści:
- Historia zespołu i lidera, który stał się ikoną
- Val Kilmer jako Jim Morrison/span>
- Muzyka i realizacja
- Odbiór i komentarze
Historia zespołu i lidera, który stał się ikoną
„The Doors” to film biograficzny, którego głównym bohaterem jest Jim Morrison – poeta, wokalista, ikona kultury lat 60. XX wieku. Film rozpoczyna się w momencie, gdy Jim poznaje Raya Manzarka – kolegę ze studiów – z którym zakłada zespół. Widzowie śledzą rozwój kariery The Doors, proces nagrywania płyt, występy na koncertach oraz wpływ, jaki Morrison wywierał na publiczność.
Produkcja pokazuje zarówno życie zawodowe, jak i osobiste lidera zespołu. Wśród przedstawionych wątków pojawia się m.in. jego związek z Pamelą Courson, znajomość z Patricią Kennealy, używanie substancji psychoaktywnych, a także konflikty z prawem i medialne kontrowersje, takie jak głośne wystąpienie w Miami.
Reżyser i struktura filmu
Za reżyserię odpowiada Oliver Stone – twórca znany z filmów takich jak „Pluton” czy „Urodzony 4 lipca”. W „The Doors” Stone zdecydował się na subiektywną interpretację wydarzeń z życia Jima Morrisona. Film obejmuje sześcioletni okres działalności zespołu – od połowy lat 60. do śmierci Morrisona w Paryżu w 1971 roku.
Reżyser skoncentrował się na najważniejszych epizodach z życia lidera The Doors, tworząc narrację, w której kluczowe są relacje międzyludzkie, atmosfera kontrkultury oraz osobiste przeżycia artysty. Film ma dynamiczny montaż, często stosuje przeskoki czasowe i sekwencje o charakterze psychodelicznym.
Val Kilmer jako Jim Morrison
W postać Jima Morrisona wcielił się Val Kilmer, który przygotowując się do roli, intensywnie pracował nad podobieństwem fizycznym i wokalnym. Aktor śpiewał w wielu scenach samodzielnie, a jego wykonania zostały zestawione z oryginalnymi nagraniami zespołu. Obsada filmu obejmuje również:
Meg Ryan jako Pamela Courson
Kathleen Quinlan jako Patricia Kennealy
Kyle MacLachlan jako Ray Manzarek
Kevin Dillon jako John Densmore
Frank Whaley jako Robby Krieger
Michael Wincott jako Paul Rothchild
Przy realizacji filmu rozważano także innych aktorów do roli głównej, m.in. Johna Travoltę, Toma Cruise’a i Kevina Costnera.
Muzyka i realizacja
W filmie wykorzystano oryginalne nagrania zespołu The Doors oraz utwory śpiewane przez Kilmera. Wśród kompozycji obecnych w ścieżce dźwiękowej znajdują się m.in.:
„Light My Fire”
„Break On Through (To the Other Side)”
„The End”
„Love Street”
„The Soft Parade”
„Not To Touch The Earth”
Zdjęcia do filmu wykonał Robert Richardson. Obraz zawiera sekwencje koncertowe, ujęcia stylizowane na estetykę lat 60., a także sceny o charakterze symboliczno-psychodelicznym. Film odtwarza również rzeczywiste wydarzenia z historii zespołu – m.in. koncerty w New Haven, Miami i klubie Whisky-A-Go-Go.
Odbiór i komentarze
Film „The Doors” został zauważony zarówno przez fanów zespołu, jak i krytyków filmowych. Został doceniony za oprawę wizualną, rolę Vala Kilmera i warstwę muzyczną. Jednocześnie pojawiły się głosy, że postać Jima Morrisona została ukazana z naciskiem na jego ciemniejsze strony – ekscentryczność, uzależnienia i autodestrukcję.
Niektórzy członkowie zespołu, w tym Ray Manzarek, zaznaczali, że filmowy Morrison odbiega od rzeczywistego – w filmie brakuje m.in. ukazania jego poczucia humoru i relacji z kolegami z zespołu. Mimo to film pozostaje jednym z najważniejszych obrazów poświęconych historii muzyki rockowej.