To najlepsze polskie filmy wszech czasów według AI. TOP 3 klasyki, które trzeba znać

W rankingu stworzonym przez AI przedstawiamy trzy filmy, które zachwycają zarówno krytyków, jak i widzów. To dzieła ponadczasowe, ukazujące polską rzeczywistość w mistrzowski sposób.

Najlepszy polski film: "Krótki film o zabijaniu" (1988), reż. Krzysztof Kieślowski

Pierwsze miejsce na podium należy do filmu, który jest częścią słynnego „Dekalogu” Krzysztofa Kieślowskiego, składającego się z dzieł inspirowanych Dziesięcioma Przykazaniami. "Krótki film o zabijaniu" poświęcony jest przykazaniu „Nie zabijaj”. Opowiada historię młodego chłopaka, Jacka (Mirosław Baka), który w brutalny sposób zabija taksówkarza. Po schwytaniu zostaje osądzony i skazany na karę śmierci. Równocześnie poznajemy losy jego obrońcy (Krzysztof Globisz), który stara się ocalić go przed egzekucją. Film przedstawia dwa morderstwa – jedno dokonane przez Jacka i drugie, dokonane przez państwo w majestacie prawa.

Co wyróżnia film?

• Brutalny realizm – Kieślowski nie stosuje upiększeń – scena morderstwa i egzekucji są długie, wstrząsające i celowo niekomfortowe w odbiorze.
• Mistrzowskie zdjęcia – Operator Sławomir Idziak zastosował charakterystyczne, „brudne” żółto-zielone filtry, nadające filmowi duszny, przygnębiający klimat.
• Silny przekaz społeczny – film był jednym z powodów, dla których Polska zniosła karę śmierci w 1989 roku.
• Minimalizm i psychologiczna głębia – to opowieść o systemowej bezduszności i mechanizmach przemocy, które zataczają błędne koło.

Najważniejsze wyróżnienia: Nagroda Jury w Cannes, Europejska Nagroda Filmowa.

Dlaczego warto obejrzeć?
„Krótki film o zabijaniu” to jedno z najmocniejszych dzieł polskiego kina, które do dziś pozostaje niezwykle aktualne. Jego surowość i siła przekazu sprawiają, że trudno go zapomnieć. To film, który zmusza do refleksji nad istotą sprawiedliwości i moralności państwa. Nie bez powodu Quentin Tarantino i Martina Scorsese uważają go za arcydzieło.

"Ziemia obiecana" (1975), reż. Andrzej Wajda

Drugie miejsca w rankingu stworzony przez AI zajął film Andrzeja Wajdy "Ziemia obiecana". To ekranizacja powieści Władysława Reymonta, przedstawiająca brutalny świat XIX-wiecznej Łodzi – miasta dynamicznego, ale bezlitosnego dla ludzi, którzy próbują się w nim wzbogacić. Trzech przyjaciół: Polak Karol Borowiecki (Daniel Olbrychski), Niemiec Max Baum (Andrzej Seweryn) i Żyd Moryc Welt (Wojciech Pszoniak), postanawia założyć własną fabrykę i wykorzystać panujące realia do zdobycia fortuny. Ich marzenia o sukcesie szybko zderzają się z bezwzględnym kapitalizmem, korupcją i intrygami, które wystawiają ich lojalność i moralność na ciężką próbę.

Co wyróżnia film?

• Epicki rozmach – Wajda stworzył film o potężnej skali, ukazując pulsujące życiem miasto pełne fabryk, dymu i wyzysku.
• Wybitne role aktorskie – Olbrychski, Seweryn i Pszoniak tworzą trio bohaterów, których różne pochodzenie i charaktery dodają fabule wielowymiarowości.
• Ostra krytyka kapitalizmu – Wajda pokazuje mechanizmy bezwzględnego rynku, w którym moralność jest jedynie przeszkodą na drodze do sukcesu.
• Wizualna uczta – Zdjęcia Witolda Sobocińskiego oddają klimat industrialnej Łodzi, a scenografia i kostiumy przenoszą widza w realia XIX wieku.

Najważniejsze wyróżnienia: nominacja do Oscara, Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

Dlaczego warto obejrzeć?
"Ziemia obiecana" to jedno z najważniejszych dzieł polskiego kina, które nie tylko fascynuje historią, ale także stawia pytania o naturę ludzkich dążeń i cenę sukcesu. To film obowiązkowy dla każdego miłośnika ambitnego kina.

"Człowiek z marmuru" (1977), reż. Andrzej Wajda

Ostatnie miejsce na podium polskich filmów wszech czasów zajął kolejny obraz Wajdy - "Człowiek z marmuru". Akcja filmu koncentruje się na młodej, ambitnej dziennikarce Agnieszce (Krystyna Janda), która postanawia nakręcić film dokumentalny o losach Mateusza Birkuta (Jerzy Radziwiłowicz) – robotnika, który w latach 50. został bohaterem socjalistycznej propagandy, by następnie popaść w zapomnienie. Śledząc jego historię, Agnieszka odkrywa, jak komunistyczny system najpierw kreował swoich „bohaterów”, a później bezlitośnie się ich pozbywał, gdy przestawali być potrzebni.

Co wyróżnia film?

• Genialna rola Krystyny Jandy – jej postać to przykład silnej, niezależnej kobiety, która nie boi się zadawać trudnych pytań.
• Mocny wydźwięk polityczny – Wajda pokazuje mechanizmy propagandy PRL-u i represji wobec niewygodnych jednostek.
• Niezwykła narracja – film operuje retrospekcjami, stopniowo odsłaniając prawdę o Birkucie i systemie, który go zniszczył.
• Realizm i dokumentalny styl – Wajda wykorzystuje autentyczne materiały archiwalne, mieszając fikcję z rzeczywistością.

Najważniejsze wyróżnienia: Nagroda FIPRESCI na Festiwalu Filmowym w Cannes.

Dlaczego warto obejrzeć?
„Człowiek z marmuru” to jeden z najważniejszych filmów politycznych polskiego kina, który odważnie obnażał fałsz komunistycznej propagandy. To także obraz, który przetarł szlak dla „Człowieka z żelaza” (1981), jeszcze bardziej politycznego i nagrodzonego Złotą Palmą w Cannes filmu.