Ten serial TVP to wciągająca gra z brawurową rolą Jacka Komana. Autorami scenariusza są bracia Miłoszewscy

Spis treści:

1. Kryminalne śledztwa i duet z kontrastem
2. Każdy odcinek to nowe śledztwo
3. Twórcy serialu i obsada
4. Warszawa jako bohater drugoplanowy

"Prokurator" to serial TVP2, który wyróżnia się na tle innych produkcji przede wszystkim charakterystyczną parą bohaterów, mocnym scenariuszem oraz realistycznym osadzeniem w polskich realiach. Nieprzeciętne postaci, ciekawe lokalizacje i zróżnicowane sprawy kryminalne sprawiają, że widz może śledzić serial zarówno dla samej zagadki, jak i dla relacji między bohaterami. „Prokurator” to propozycja dla miłośników klasycznego kryminału w nowoczesnym wydaniu – z silnymi postaciami, tłem społecznym i nutą ironii.

Kryminalne śledztwa i duet z kontrastem

Główną osią fabularną serialu „Prokurator” jest współpraca między prokuratorem Kazimierzem Prochem a komisarzem Witoldem Kielakiem. Proch (Jacek Koman) to mężczyzna po pięćdziesiątce – powściągliwy, spokojny, elegancki i skrupulatny. Wyróżnia się staroświeckim stylem bycia – słucha muzyki z kaset magnetofonowych, jada w barach mlecznych, układa puzzle i żyje samotnie, pielęgnując swoje rytuały.

Jego zawodowym partnerem jest zupełne przeciwieństwo – impulsywny, chaotyczny i energiczny Witold Kielak (Wojciech Zieliński). Komisarz to czterdziestolatek po rozwodzie, ojciec dwójki dzieci, które często trafiają pod opiekę Procha. Jego życie osobiste jest skomplikowane, a styl pracy – spontaniczny, niekiedy wręcz nieprzewidywalny.

Relacja między tą dwójką jest jednym z kluczowych elementów serialu – łączy ich wspólny cel, ale dzieli niemal wszystko inne. Ta różnica charakterów przekłada się na styl prowadzenia dochodzeń i często prowadzi do barwnych dialogów i sytuacji humorystycznych.

Każdy odcinek to nowe śledztwo

Serial składa się z dziesięciu odcinków, a każdy z nich przedstawia zamkniętą historię kryminalną. Widzowie poznają różne rodzaje spraw – od morderstw z pozoru przypadkowych, po zbrodnie z precyzyjnie zaplanowanym motywem. W pierwszym odcinku policja odnajduje ciało mężczyzny powieszonego nad Wisłą, w pobliżu elektrociepłowni Żerań – pozornie wygląda to na samobójstwo, ale śledztwo szybko pokazuje inne tropy. Drugi odcinek koncentruje się na śmierci młodej dziennikarki zastrzelonej w studiu radiowym.

Każda sprawa kończy się podsumowaniem – tytułowy prokurator Proch przedstawia raport swojej przełożonej, prokurator Janinie Chorko (Dorota Kolak), rekonstruując przebieg wydarzeń i ujawniając sprawcę przestępstwa. Powtarzalna struktura odcinków nadaje serialowi rytm i przypomina klasyczne proceduralne produkcje kryminalne.

Twórcy serialu i obsada

Scenariusz serialu „Prokurator” powstał dzięki współpracy braci Miłoszewskich – Zygmunta i Wojciecha. Zygmunt Miłoszewski to jeden z najbardziej znanych polskich pisarzy kryminalnych, autor serii o prokuratorze Teodorze Szackim. Jego brat Wojciech jest scenarzystą i autorem dialogów, znanym m.in. z seriali „Wataha” czy „Policjantki i policjanci”.

Reżyserię poszczególnych odcinków powierzono Jackowi Filipiakowi i Maciejowi Pieprzycy. Serial został zrealizowany w realistycznej, miejskiej estetyce, z dbałością o szczegóły lokalizacyjne – akcja toczy się w różnych dzielnicach Warszawy, m.in. na Żeraniu, Pradze i w Śródmieściu.

W obsadzie oprócz głównych bohaterów występują:

• Magdalena Cielecka jako patolog Ewa Siedlecka – silna, bezkompromisowa, często z papierosem w dłoni, również w prosektorium

• Dorota Kolak jako prokurator Janina Chorko – przełożona Procha

• Janusz Michałowski jako technik kryminalistyki, zwany „Dziadkiem” – doświadczony i zgryźliwy członek zespołu

• Magdalena Turczeniewicz jako była żona Kielaka

Warszawa jako bohater drugoplanowy

Miasto Warszawa w „Prokuratorze” nie jest tylko tłem – to aktywny element serialowej narracji. Kamery pokazują miejskie pejzaże, ulice, budynki i znane lokalizacje – od prosektoriów, przez komisariaty, po bary mleczne. Przestrzeń miejska oddaje klimat śledztw i podkreśla różnorodność spraw, którymi zajmują się bohaterowie.

Szczególne znaczenie ma bar mleczny Bambino przy ul. Kruczej, gdzie często spotykają się główni bohaterowie. Te sceny służą nie tylko jako chwile relaksu, ale są też miejscem ważnych rozmów i wymiany opinii.