Scenariusz tego niepokojącego polskiego kryminału jest jak kostka rubika. Historia zagęszcza się niczym w "Dark"

W tym artykule:

1. „Znaki” – fabuła
2. „Znaki” – recenzja
3. Drugi sezon

Polskie krajobrazy i dawne legendy to idealny grunt pod mroczne produkcje. Twórcy „Znaków” idealnie wykorzystali klimat Gór Sowich, by opowiedzieć historię zbrodni i zmowy milczenia, która ma chronić lokalną społeczność przed prawdą o bolesnej przeszłości. Ale to nie jedyne atuty serialu.

„Znaki” – fabuła

Serial rozpoczyna się od brutalnego morderstwa młodej studentki, która zostaje znaleziona martwa w okolicach miejscowego jeziora. Zbrodnia przypomina podobną sprawę sprzed lat, która mimo ogólnopolskiego rozgłosu nigdy nie została rozwiązana. Do malutkiej miejscowości w Sowich Górach przybywa komisarz Michał Trela (grany przez Andrzeja Konopkę), nowy szef miejscowej policji, który próbuje rozwikłać zagadkę morderstwa i zmierzyć się z nieufnością lokalnej społeczności.
W trakcie śledztwa Trela odkrywa, że zbrodnia jest tylko wierzchołkiem góry lodowej – w miasteczku aż roi się od sekretów, niewyjaśnionych spraw i dziwnych powiązań między mieszkańcami. W tle pojawiają się wątki związane z korupcją, wpływami lokalnego biznesu, sektami i tajemnicami skrywanymi przez pobliską kopalnię. Czy walczącemu z własnymi demonami komisarzowi Treli uda się doprowadzić sprawę do końca?

„Bliskie arcydziełu”. Serial „Sto lat samotności” to epickie studium miłości, szaleństwa i magii przenikającej codzienną egzystencję

„Znaki” – recenzja

Reżyserowany przez Jakuba Miszczaka i Pawła Maślonę serial ma sensacyjną dynamikę, fabuła mknie i meandruje między tajemnicami z przeszłości a skomplikowanymi relacjami między mieszkańcami. Żeby zrozumieć, kto stoi za brutalnymi zbrodniami, zdeterminowany komisarz musi stawić czoła lokalnej sitwie. Problem polega na tym, że jest obcy, a obcych traktuje się tutaj jak wrogów. Serial, skąpany w klimacie Dolnego Śląska, zaprasza do poznania historycznych kontekstów (legendy o Liczyrzepie, tajemnice powojennych sztolni) i mnoży zagadki, wielokrotnie wyprowadzając widza (i komisarza) w pole. Miasteczko zamieszkują barwne indywidua, a scenarzyści dbają o ich psychologiczną wiarygodność. Mamy tu i pełną tajemnic właścicielkę lokalnego biznesu, Zofię, i charyzmatycznego Jonasza – przywódcę lokalnej sekty, i Antoniego, burmistrza, który chce za wszelką cenę chronić reputację miasteczka. Wszystkie wątki łączy postać Eli, której tragiczna śmierć staje się początkiem całej intrygi. Komisarz Trela musi warstwa po warstwie dotrzeć do prawdy, ale także zmierzyć się z żałobą po śmierci żony i samodzielnym wychowywaniem córki. Żeby w pełni rozkoszować się seansem, należy być bardzo uważnym, bo reżyserzy lubią „Znaki” podrzucać gdzieś mimochodem, w tle. Ale kto z nas nie lubi się w taki świat zanurzyć? Ostrzegamy, to zakończenie jest jednym z najlepszych w polskim kinie. Ja zbierałam szczękę z podłogi. Dwie serie można aktualnie oglądać na Netflixie.

Drugi sezon

W drugim sezonie nieco lepiej poznajemy komisarza Trelę. Niestety, nie od najlepszej strony. W tajemniczych okolicznościach ginie jego córka, a on, nie potrafiąc jej odnaleźć, zaczyna topić smutki w alkoholu. Po jakimś czasie dziewczyna wraca, ale doznaje traumy, która sprawia, że przestaje mówić. Wkrótce potem znika Agata Paszke, córka burmistrza Antoniego Paszke. Jej zaginięcie wywołuje panikę wśród mieszkańców i intensyfikuje działania śledcze. Komisarz Trela, mimo osobistych problemów, angażuje się w poszukiwania, odkrywając coraz więcej mrocznych sekretów miasteczka. Drugi sezon pogłębia portrety psychologiczne bohaterów i każe zadać sobie pytania o źródłach zła. Czy to niedostępna, odległa siła, czy raczej coś, co każdy nosi w sobie?