Ten film akcji z Tomem Cruisem podniósł mi ciśnienie. Amerykański blockbuster jest na Netfliksie

Spis treści:

Powrót Mavericka

„Top Gun: Maverick” rozpoczął swoją drogę w kinach po 36 latach od premiery pierwszej części, ale dla Tom Cruise’a ten powrót to przede wszystkim moment, w którym bohater wciąż czuje się jak w domu. Po wielu latach Maverick nie zmienia się zbytnio – wciąż ma na sobie kurtkę, okulary przeciwsłoneczne, motocykle, a przede wszystkim jego słynne „potrzebuję prędkości”. W filmie Maverick, już nie jako młody rekrut, a doświadczony pilot, wciąż testuje odrzutowce w Mojave, jednak nadal pozostał tym samym buntownikiem, który nie podporządkowuje się zasadom. Choć teraz wykonuje misję, która wymaga „dwóch cudów”, widzowie nie mają wątpliwości, że Maverick to ta sama postać, która zdobyła serca fanów w 1986 roku.

Maverick zostaje wezwany z powrotem do programu Top Gun, ale tym razem nie jako pilot, tylko jako instruktor, który ma nauczyć najlepszych z najlepszych, jak przeprowadzić misję, która wymaga nie tylko umiejętności, ale także brawury. „Nie jestem nauczycielem. Jestem pilotem myśliwców” – mówi Maverick, ale wkrótce przekonuje się, że może być jednym i drugim. Oczywiście, nie obędzie się bez złamania kilku zasad.

Nowe wyzwania, nowa generacja

Film wprowadza młodszych bohaterów, w tym Roostera, syna Goose’a, który zginął w pierwszym filmie. Rooster jest nie tylko nową twarzą w programie Top Gun, ale także powodem do refleksji dla Mavericka, który wciąż czuje się odpowiedzialny za śmierć swojego przyjaciela. „Jeśli wyślę go na tę misję, może nie wrócić, a jeśli nie, nigdy mi tego nie wybaczy. W obu przypadkach mogę go stracić na zawsze” – mówi z emocjami, co staje się jednym z najważniejszych momentów filmu.

Relacja między Maverickiem a Roosterem to centralny punkt fabuły, który nadaje filmowi głębię emocjonalną. W filmie pojawia się także Jennifer Connelly, która gra miłosny interes Mavericka. Choć w filmie nie ma już Kelly McGillis, to postać Connelly dodaje historii nieco świeżości i nowego spojrzenia na życie głównego bohatera.

Nostalgia i nowoczesność

„Top Gun: Maverick” to doskonała mieszanka nostalgii i nowoczesności. Z jednej strony mamy nawiązania do pierwszego filmu – od kultowej sceny na plaży po „Great Balls of Fire” grane przez Roostera na pianinie. Z drugiej strony, film oferuje spektakularne, realistyczne sekwencje lotnicze, które są ukierunkowane na jak najwierniejsze odwzorowanie rzeczywistego lotu. Te sceny nie tylko robią wrażenie, ale także angażują widza, który czuje się, jakby sam leciał w tych maszynach.

Dzięki współpracy z reżyserem Josephem Kosinskym, z którym Cruise współpracował przy „Oblivion”, film nie tylko oddaje hołd oryginałowi, ale też wprowadza nowe elementy, które przyciągają zarówno nowych widzów, jak i fanów pierwszej części. Kosinski udało się połączyć spektakularne efekty wizualne z emocjonalną głębią, którą film z lat 80. tylko zarysowywał.

Emocjonalne uderzenia i adrenalina w powietrzu

„Top Gun: Maverick” nie tylko oferuje świetną akcję, ale także emocjonalną głębię, która przyciąga widza. Choć fabuła jest dość przewidywalna, momenty, które powinny być rozgrywane na poziomie osobistym, zostały doskonale zrealizowane. Film łączy klasyczne motywy „zwycięstwa nad sobą” z wciągającą fabułą, która nie pozwala oderwać wzroku od ekranu.

Co więcej, reżyser i scenarzyści skutecznie manipulują emocjami widza, sprawiając, że momenty, które mogą wydawać się sztucznie wyolbrzymione, stają się autentyczne. To „nie myśl, po prostu działaj” jest jak mantra, która dotyczy nie tylko bohaterów, ale także samego widza, który angażuje się w film na poziomie emocjonalnym.

Film można obejrzeć na platformie Netflix i MAX.