Studium geniuszu i upadku z Kate Blanchet już na Netflixie. Co się dzieje, gdy przekraczasz etyczne granice?

W tym artykule:

• TÁR – opowieść o muzyce, władzy i upadku
• Fabuła – między sztuką a osobistymi demonami
• TÁR jako refleksja nad władzą i moralnością
• Cate Blanchett – rola życia

Lydia Tár jest uważana za jeden z największych talentów swojego pokolenia. Wydawać by się mogło, że nic nie zatrzymało jej w drodze na muzyczny Olimp. Tymczasem na jaw wychodzą mroczne tajemnice bohaterki, a atmosfera wokół niej coraz bardziej gęstnieje.

„TÁR” – opowieść o muzyce, władzy i upadku

Film w reżyerii Todda Fielda rzuca widza w sam środek świata wielkiej sztuki, ambicji i skomplikowanych relacji międzyludzkich. Główną rolę w filmie gra Cate Blanchett, wcielając się w postać Lydii Tár – wybitnej dyrygentki, która jako pierwsza kobieta w historii obejmuje stanowisko głównego dyrygenta Berlińskiej Filharmonii. Obraz to studium psychologiczne skomplikowanej postaci – Lydia Tár to kobieta o niezwykłym talencie, ale również o trudnym, autorytarnym charakterze, który w pewnym momencie zaczyna działać przeciwko niej.

Fabuła – między sztuką a osobistymi demonami

Historia przedstawiona w „TÁR” koncentruje się na kilku kluczowych miesiącach z życia głównej bohaterki. Widzimy Lydię Tár w szczytowym momencie jej kariery – jako cenioną dyrygentkę, autorkę książki oraz postać o ogromnym wpływie na świat muzyki klasycznej. Film pokazuje jej życie w Berlinie i Nowym Jorku, wypełnione próbami, koncertami, podróżami oraz spotkaniami z wielkimi osobowościami świata sztuki. Jednocześnie twórcy stopniowo odkrywają drugą stronę tej wybitnej artystki. Tár nie tylko kontroluje każdy aspekt swojej pracy, ale również ludzi wokół siebie – zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Jest silną, bezkompromisową kobietą, która nie waha się wykorzystywać swojej pozycji, aby osiągnąć zamierzone cele. Jednak w miarę rozwoju fabuły staje się jasne, że ta ogromna władza, którą posiada, zaczyna wymykać się jej z rąk. W tle rozgrywa się dramatyczna walka o zachowanie statusu i reputacji. Bohaterka zaczyna tracić wpływy, gdy jej relacje zawodowe i prywatne przestają układać się zgodnie z jej planem. Narastające oskarżenia o manipulacje i nadużycia seksualne sprawiają, że Lydia stopniowo staje się ofiarą własnej arogancji i poczucia nietykalności.

TÁR jako refleksja nad władzą i moralnością

Jednym z najciekawszych aspektów filmu jest jego wielowymiarowe podejście do kwestii władzy i odpowiedzialności. Todd Field nie tworzy prostej opowieści o „dobru” i „złu”. Zamiast tego pokazuje, jak trudne i skomplikowane mogą być mechanizmy funkcjonowania w świecie sztuki oraz jak łatwo przekroczyć granice etyczne, gdy posiada się niemal nieograniczoną kontrolę nad innymi ludźmi. „TÁR” wpisuje się również w kontekst współczesnych dyskusji o nadużyciach władzy, w tym w ruch #MeToo. Jednak film nie przedstawia historii w oczywisty sposób – nie ocenia jednoznacznie swojej bohaterki, ale pozostawia widza z pytaniami o to, gdzie kończy się charyzma i autorytet, a zaczyna wykorzystywanie swojej pozycji.

Cate Blanchett – rola życia

Cate Blanchett stworzyła w tym filmie jedną ze swoich najlepszych kreacji aktorskich. Jej rola to prawdziwy aktorski majstersztyk – pełna subtelnych niuansów, siły i emocjonalnej głębi. Blanchett nie tylko przekonująco odtwarza postać Lydii Tár, ale również oddaje jej wewnętrzne rozdarcie – balans między geniuszem a destrukcją, ambicją a samotnością.
Aktorka przygotowywała się do tej roli przez wiele miesięcy, ucząc się dyrygowania oraz zdobywając wiedzę o świecie muzyki klasycznej. Jej wysiłek się opłacił – postać Lydii Tár wydaje się autentyczna i wielowymiarowa, co sprawia, że widz nieustannie oscyluje między podziwem a niechęcią wobec jej działań.