Książki mojego życia: Ola Rudnicka

Imperium Ryszarda Kapuścińskiego. To pierwsza książka o Rosji, jaką przeczytałam. Od tego czasu marzyłam o tym, żeby odbyć podróż koleją transsyberyjską – udało mi się to zrobić cztery lata temu. Byłam zachwycona: podróżą i lekturą.

Teatr i jego sobowtór Antonina Artauda to książka, która wpadła mi w ręce, kiedy zaczęłam studiować. Radykalna wizja rzeczywistości, którą każda młoda osoba łatwo może się zachłysnąć. Reżyser, aktor i poeta przedstawia manifesty i teorie, które prowokują do myślenia.

Gargantua i Pantagruel, legendarna powieść François Rabelais’go, to chyba jedyny tekst sprzed XVIII wieku, który przeczytałam, chociaż nie był lekturą szkolną. Zafascynował mnie poziom absurdu i dość obrzydliwe, ale bezpośrednie i atrakcyjne opisy. Ta książka powinna być moim zdaniem lekturą szkolną.

Najgorszy człowiek na świecie Małgorzaty Halber to idealna pozycja dla młodych ludzi. Przed dwudziestką każdy czuje się czasem najgorszą albo co najmniej najdziwniejszą osobą na świecie. Halber brawurowo dotyka istoty tych uczuć.

Cokolwiek powiem o Wilku stepowym Hermanna Hessego, będzie wielkim spłyceniem, więc po prostu wystarczy, że polecę tę wyjątkową powieść: jeśli jeszcze jej nie znacie, koniecznie przeczytajcie.

No i Madame Antoniego Libery. Powieść, która porusza dwa bliskie mi tematy: obraz Warszawy lat 60. i tęsknotę za tym, czego się samemu nie przeżyło. No i miłość!